WILNO. ZAMEK GIEDYMINA.
Książę Giedymin zbudował zamek na wysokim wzgórzu i założył Wilno.
Historia zamku Giedymina
Dziś Zamek Giedymina odwiedza wiele turystów i mieszkańców miasta. To także jest symbolem litewskiej państwowości. Wzgórze zamkowe zawsze było bardzo wygodnym miejscem do budowy osady dla ludzi. Przy wzgórzu są rzeki, co również idealne dla zamków. Badania archeologów i historyków pokazują, że osada znajdowała się już w czasach neolitu. Archeologiczne fragmenty budynków są świadectwem lokalizacji pierwszych ludzi w tym miejscu. Na tym wzgórzu były zbudowane drewniane i kamienne ogrody. Później zbudowano na nim drewniany zamek sądząc z danych archeologicznych. Tak rozpoczęła się nie tylko historia zamku na wzgórzu, ale i historia odnalezienia się miasta.
Pierwsze wspomnienie o zamku wileńskim w źródłach historycznych pochodzi z 1323 roku. W umowie z Zakonem Krzyżackim. W tym czasie władcą był wielki książę litewski Giedymin. Miasto Wilno było już dobrze znane jako stolica Wielkiego Księstwa Litewskiego, a wzgórze Giedymina znane jako polityczne i kulturalne centrum Wielkiego Księstwa Litewskiego. Wyróżnione są zamki Górny, Dolny i Zakrzywiony. Zamek Giedymina uważany był za Górny Zamek. Górny zamek jest klasyfikowany jako rezerwat zamku. Jest to ważny zachowany do naszych dni pomnik władzy wojskowej i politycznej. Pozostałe budynki wileńskiego zamku górnego znajdują się w Wilnie, na terenie Wzgórza Giedymina.
Według źródeł literackich jego długość wynosi 110-120 m, szerokość 50-60 m. Wysokość wzgórza jest 47–48 m. Zbocza wzgórza są strome. Z tego powodu zamek ten jest idealny do obrony przed wrogami. Według źródeł historycznych i archeologicznych Górny Zamek został zbudowany w końcu XIII wieku na początu XIV wieku. Litewski książę Giedymin rozkazał otoczyć wzgórze zamkowe ze wszystkich stron wodą, a następnie nastąpiła najintensywniejsza transformacja góry. Wykopano jamę i napełniono wodę. W ten sposób pojawił się rów, który otaczał górę od wschodu.
Później w zamku wybuchł wielki pożar, podczas którego spłonął drewniany zamek. Następnie rozpoczęły się prace renowacyjne. Twardsze materiały – kamienie i cegły – zostały użyte do odbudowy i renowacji. Kamienie nie były złamane. Do związania kamieni i cegieł została przygotowana zaprawa wapienna.
Nowo wybudowany zamek był w stylu gotyckim, ceglany. Miał trzy wieże, główny pałac i pobliskie budynki gospodarcze. Zachodnia wieża, która przetrwała do dziś, ma cztery piętra. W dolnej części jest prostokątny, z ośmioma rogami powyżej. Wieża Zamku Północnego jest mniejsza. Jej przetrwały tylko fragmenty. XVI wiek zamek był wciąż przebudowywany, ale jego obraz nie zmienił się zbytnio.
Według źródeł historycznych można wywnioskować, że w tamtym czasie miała tylko dwie okrągłe wieże z trzech pięter. Wokół niego zbudowano pałac obronny i wykonano specjalne otwory do strzelania. XVII wiek Górny zamek był mocno pokruszony i bez dozoru. W zamku zostało wykonane więzienie dla szlachetnych. XVII-XVIII w. Podczas wojen z Rosją zamek Giedymina został poważnie zniszczony. Przez jakiś czas nie był odbudowywany.
Istnieje legenda o tym, jak zbudowano Zamek Giedymina. Pewnego dnia wielki książę litewski Giedymin wyjechał na polowanie i spał w dolinie Swintorog. Kiedy zasnął, śniło mu się, że na górze u zbiegu rzek Wilii i Wilny stał potężny żelazny wilk i głośno wył. Kiedy wielki książę litewski, Gediminas, obudził się, zapytał swego wieszcza, Lizdeike co miał znaczyć ten sen. Lizdeika odpowiedziała, że w miejscu, w którym stał wilk, powinno powstać piękne i dostojne miasto, a wiadomość o nim rozprzestrzeniłaby się po całym świecie.
Z biegiem czasu władcy dynastii Giedymina zmienili się. Górny zamek na wzgórzu był ważny nie tylko jako polityczne i kulturalne centrum Wielkiego Księstwa Litewskiego, ale wraz z zamkami Dolnym i Krzywym był częścią potężnego kompleksu specjalnie zbudowanego do obrony, którego celem była ochrona przed atakami krzyżaków. Kompleks ten z powodzeniem spełnił swoją funkcję i przetrwał w drugiej połowie XIV wieku ataki zakonu krzyżackiego. Później w zamku wybuchł wielki pożar, który zniszczył drewniany zamek.
Na początku XV wieku gdy władcą Litwy był wielki książę Witold, wybudowano kolejny kamienny zamek. Jego fragmenty przetrwały do naszych czasów.
Z biegiem lat sytuacja w państwie uległa zmianie. Z tego powodu zamek utracił swoją pierwotną funkcję. Były pożary i wojny, które zniszczyły zamek. Po nich zamek nie był odbudowany, więc jego stan był naprawdę tragiczny. 1610-1613 latach w piwnicach zamku znajdowało się więzienie, w którym przetrzymywano więźniów w czasie wojny. Górny zamek został później wykorzystany podczas wojny obronnej. Wiadomo, że armia moskiewska znajdowała się tam przez jakiś czas podczas wojny. Nikt nie dopatrywał zamku i nie dbał o nim, był całkowicie zaniedbany i zrujnowany.
Później w XIX wieku zamek został ponownie wykorzystany do obrony. Rosyjski car kazał zbudować twierdzę. Rozpoczęto odbudowę w ruinach Górnego Zamku. Ruiny zamku górnego w południowej i północnych wieżach zostały usunięte. Wykonano zachodnie i północne restauracyje ścian, odrestaurowane wzgórze zamkowe. 1838 na wieży, od strony zachodniej została wyposażona dwukondygnacyjna nadbudowa telegraficzna. 1896 Na wzgórzu zamkowym wykonano nową drogę, posadzono drzewa. Później została zainstalowana kawiarnia na wieży. Kontynuowano prace rekonstrukcyjne.
Wiadomo, że po 1918 roku Litwa przywróciła państwo, flaga Litwy została podniesiona po raz pierwszy na wieży, ale na krótki czas. Polacy zajęli Wilno. Tylko w 1939 roku flaga litewska została podniesiona ponownie na wieży zamku Giedymina. Podczas II wojny światowej zamek został poważnie uszkodzony, a szcególnie zachodnia wieża zamku.
Po zakończeniu wojny wieża zamku Giedymina została odrestaurowana. Litwa była wówczas okupowana przez Związek Radziecki. 1960 bylo naprawione terytorium Wzgórza Giedymina, usunięto ruiny, odnowiono wieże zamku i inne budynki. W jednej z wież zostało otwarte muzeum . Od 1968 i teraz jest oddziałem Narodowego Litewskiego Muzeum . 1988 na wieży zamku Giedymina była po raz kolejny zawieszona flaga. 1995 odnowiono wieży zamkowe, zakończono przebudowę zachodniej wieży zamku górnego, zainstalowano oświetlenie, zaprezentowano nową ekspozycję dla publiki.
Na szczycie Wieży Zamkowej Giedymina wzniesiono miejsca obserwacji, z których można podziwiać wspaniały widok na stolicę Litwy. Jeśli podejmiemy się do tego wzgórza, przejdziemy przez wąskie schody wieży zamku Giedymina , będzie okazją do zapoznania się z historią naszego kraju, najważniejszymi wydarzeniami, wyjazdami na Litwę, historią miasta, budową zamków wileńskich, starożytnymi narzędziami, bronią używaną do obrony od wrogów.
W dawnych czasach odbywały się zacięte walki z krzyżakami, jedna i inna walcząca strona robiły wiele strat wrogowi, podczas gdy Wzgórze Giedymina pełniło funkcję obronną podczas ataków Krzyżaków i musiało wytrzymać szereg ataków. Duże wrażenie zostawia wizyta w muzeum, ponieważ można zobaczeć wykopaliska archeologiczne, unikalną broń, strzały z końcówką.
Jeśli udasz się na Wieżę Giedymina i zwiedzisz muzeum, zobaczysz naprawdę godne uwagi, interaktywne ekspozycje, będziesz mógł podziwiać wspaniałe widoki przez okna wieży zamku Giedymina, udasz się do przeszłości. Muzeum oferuje możliwość obejrzenia Zamku Wileńskiego i terytorium Zamku Giedymina w różnych okresach historycznych, zobaczyć broń używaną przez Krzyżaków, zobaczyc, jak rozwijało się miasto Wilno w renesansie, porównać widok górski w różnych okresach historycznych, dowiedz się więcej o okresie, w którym było utracone znaczenie polityczne. Zamek można oglądać nie z wieży Giedymina, ale z podnóża góry. Kiedyś była to twierdza wojskowa. Według źródeł historycznych w latach 1863–1864 zostały pochowane w niej uczestnicy powstania. Podczas ekspozycji muzeum daje możliwość zobaczenia, co ludzie widzieli przez okna wieży zamku Giedymina.
Ten tekst nie jest naukowy ani formalna interpretacją historii. Dlatego będziemy wdzięczni za dodanie, ulepszenie lub skomentowanie tego tekstu.