Najsmaczniejsze kibiny w Wilnie

W Wilnie zbudowano wiele budynków architektonicznych, kościołów, pomników, które swoim pięknem fascynują turystów i mieszkańców. Wielu turystów przybywa do kraju, aby ich odwiedzić. Te struktury architektoniczne są naprawdę imponujące. Przypominają nam różne wydarzenia historyczne i różne okresy. Do takich zadziwiających struktur architektonicznych należą kościoły wileńskie. Poniżej znajdują się jedne z najbardziej znanych i imponujących kościołów, które warto odwiedzić. Pozostawiają trwałe wrażenie.

KOŚCIÓŁ SWIĘTEGO IGNACEGO

Według źródeł historycznych kościół św. Ignacego został zbudowany w latach 1622-1647. Eustachy Wołłowicz, biskup wileński, poświęcił kamień węgielny tej świątyni. Ten jak wszystkie inne kościoły zbudowane wcześniej przez jezuitów na Litwie, było bazyliką. Po obu stronach miał kopułę i dwie wieże. Kościół został poważnie uszkodzony przez pożar. Pożar wybuchł w 1737 roku. W tym roku kościół św. Ignacego spłonął, a jego sklepienia rozpadły się. Później w środku XVIII wieku został odbudowany. 1743-1747 zbudowano wielki ołtarz, ozdobny tabernakulum. Następnie prace rekonstrukcyjne prowadził architekt T. Żebrowski. W czasach cara ten słynny kościół stał się klubem oficerów i był również bardzo uszkodzony. Został zwrócony wiernym dopiero w 1925 roku. Został następnie przystosowany do celów religijnych. Podczas okupacji sowieckiej został przekształcony w pomieszczenie na przechowywanie i ponownie zniszczony. Główna fasada kościoła, która ma wczesnobarokowe formy, zachowała się do dziś.

KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA

Na Zarzeczu, zboczu Wilni, znajduje się niewielki, ale imponujący kościół św. Bartłomieja. Spacerując w tym miejscu, jest widoczny za domem przy cmentarzu Bernardynów w kierunku głównej ulicy.
W przeszłości kościół został poważnie uszkodzony przez pożary. W źródłach historycznych wspomina się, że gdy została wybudowana, była wojna z Moskwą podczas której wybuchł wielki pożar. W 1778 r. Zbudowano oratorium według projektu słynnego architekta Marcina Knakfa. Które zbudowali mnisi. To oratorium zostało przekształcone w kościół w latach 1823-1824. Ten kościół przetrwał do naszych czasów. Wieża została dobudowana w 1881 roku.
Później w 1949 r. Kościół został zamknięty. W czasach sowieckich były wyposażone warsztaty rzeźbiarzy. W 1997 roku kościół św. Bartłomieja został ozdobiony, ostatecznie przekazany wileńskim katolikom białoruskim.

KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA I FILIPA

Kościół został zbudowany w 1624 roku. Historycy twierdzą, że obecny budynek zbudowan w XVII wieku końcu XVIII wieku. W okresie sowieckim kościół był bardzo zniszczony, zaniedbany. W 1992 r. Kościół został zwrócony mieszkańcom miasta. Zwrócono także słynny obraz Matki Boskiej Miłosierdzia uznawany za cud.

KOŚCIÓŁ ŚW. KRZYŻA (BONIFRATI)

XVI wiek Paweł Holszański był biskupem wileńskim, wybudował kościół św. Krzyża. Był w stylu gotyckim. W tym czasie stał obok niego dom mieszkalny. Został później przekształcony w barokowy kościół. Mieścił on bonifrytych mnichów.
Kościół bonifratów był znany wśród mieszczan, ponieważ w piwnicy była wyposażona studnia z uzdrowiającą wodą. Uważano, że szczególnie uzdrawia oczy. Oprócz studni był też obraz Najświętszej Maryi Panny Śnieżnej, który również uznano za cud.

KOŚCIÓŁ ŚW. RAFAŁA ARCHANIOŁA

Kościół św. Rafała Archanioła to późnobarokowy budynek. Kościół został zbudowany w XVIII w. Wieże kościoła zostały zbudowane w XVIII wieku. Początkowo ten stylowy kościół i jego klasztor były częścią zakonu jezuitów. Później zakon został odwołany. Później w kościele znajdował się inwentarz wojskowy. W 1860 roku budynek został zwrócony katolikom. Wielki ołtarz jest ozdobiony obrazem „ Św. Rafała Archanioła“.

KOŚIÓŁ ŚW. JANÓW

Pełna nazwa tego kościoła to „ kościół św. Jana Chrzciciela, św. Jana Apostoła i Kościół Ewangelisty”. Jest to jeden z najpiękniejszych kościołów z dzwonnicą. Jego krótka nazwa to kościół św. Janów. Budowa kościoła św. Janów była dość długo i zakończyła się dopiero w 1426 roku. Był to budynek gotycki.
W kościele św. Janów odbywały się nie tylko uwielbienie, ale także różne protesty, spektakle teatralne. Było również spotkania różnych władców. W czasach sowieckich zbudowano tu przechowywalnię. Muzeum uniwersyteckie powstało Później powstało tutaj muzeum Uniwersyteckie. Obecnie Kościół św. Janów odprawia uwielbienia. Odwiedził go także papież. Ciekawostką jest, że słynna dzwonnica kościoła św. Jana jest jednym z najwyższych znanych budynków starego miasta.
Zbudowany kościół był pierwotnie gotycki, ale później nabrał barokowe cechy. We wnętrzu kościoła największą uwagę przyciąga kompozycja dziesięciu ozdobnych ołtarzy prezbiterium. To jedyna pozostała kompozycja na Litwie i w krajach bałtyckich. Te organy były najbardziej znane i przyciągały mieszkańców Litwy.
W kościele znajduje się aż 18 rzeźb. Z nich nawet 12 rzeźb przedstawia świętych Janów. Najjaśniejsze kaplice to Ogińskich i Św. Anny. W kościele znajduje się również wiele pomników pamięci.
W kościele odbywały się różne przedstawienia, występy. Odbywały się spotkania różnych władców i inne uroczyste ceremonie. Wiele z tych pięknych tradycji przetrwało do dziś. Obecnie też są różne koncerty i festiwale.

KOŚCIÓŁ ŚW. ANNY

Kościół św. Anny jest jednym z najpiękniejszych i najbardziej znanych kościołów w Wilnie. Ma cechy późnogotyckie. Istnieje wiele legend o tym kościele. Jedna z legend mówi nam, że sam Napoleon, gdy zobaczył ten kościół była pod wrażeniem jejo piękna i chciał zabrać go do Paryżu.

KOŚCIÓŁ ŚW. DUCHA (DOMINIKANÓW)

Jest to jeden z najpiękniejszych i najbardziej ozdobnych kościołów w Wilnie. Obecnie jest odwiedzany przez polską społeczność katolicką. Wiadomo, że należy do stylu dojrzałego i późnego baroku. Według zachowanych źródeł historycznych ustalono, że pierwszy kościół został zbudowany w tym miejscu już w czasach Giedymina. Witold w XV wieku zbudował kościół Świętego Ducha. Zbudowany przez niego kościół został później przekazany mnichom dominikańskim. Wiadomo, że ten klasztor jest najstarszy na Litwie. W późniejszych latach kościół został przebudowany i zrekonstruowany, wybudowano dodatkowe pomieszczenia. W środku XIX wieku klasztor został zamknięty. Sam kościół został przekształcony w parafię.
Kościół wyróżnia się wnętrzem i dekoracjami. Jego wnętrze jest rokokowe. Wewnątrz znajduje się wiele herbów, fresków. W kościele jest korytarz, szesnaście ołtarzy. Warto zobaczyć naprawdę imponujące oryginalne organy z XVIII wieku, które przetrwał do naszego czasu. W Kościele jest 45 obrazów. Są monumentalne. Jednym z najbardziej znanych i przyciągających wzrok obrazów jest z XX wieku. „Boże miłosierdzie”. Jest wiele kopii tego obrazu na świecie.
W kościele znajdują się podziemne lochy, wiele pomieszczeń o różnej wielkości, krypty pogrzebowe. Zmarli są pochowani w lochach. Według źródeł historycznych uważa się, że są ofiary dżumy, a także żołnierze Napoleona.

KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA

Kościół św. Mikołaja przyciąga wielu turystów. Jest to najstarszy zachowany kościół na Litwie. Posiada cechy gotyckie. Wiemy, że został zbudowany przez niemiecką społeczność która była w Wilnie.
Jak wspomniano powyżej, kościół św. Mikołaja jest gotycki. Zdobył te cechy w XVIII i XIX wieku. W tamtym roku został ozdobiony nowymi oknami, inną wieżą i zakrystią. W Kościele powstały ołtarze i organy.
W dawnych czasach był to jedyny kościół w Wilnie, gdzie modlitwy odbywały się w języku litewskim. Było to słynne litewskie centrum kulturalne.

KOŚCIÓŁ ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA

Wspaniały zespół architektoniczny, który przyciąga wielu turystów, zbudowany jest w bardzo atrakcyjnym miejscu dla mieszkańców miasta i turystów. Zbudował ją znanych polityk WKL Lew Sapieha. W 1627 r. Kościół został konsekrowany. Jest to budynek w renesansowy stylu. Kościół łączy późnogotycki i barokwy styl. To kościół katolicki. Wewnątrz znajdują się pomniki członków rodziny Sapieho. Wewnątrz założono Muzeum Dziedzictwa Kościelnego. Odbywają się tam wycieczki.

KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY

Kościół św. Katarzyny jest pierwszym i najbardziej znanym kościołem w latach odbudowy i restauracji na Litwie. W tym okresie został całkowicie naprawiony. Renowacja wnętrza. Główny ołtarz kościoła został całkowicie odrestaurowany.
W 2006 r. Administracja kościoła została przeniesiona do Wileńskiego Domu Nauczyciela. Kościół wyróżnia się doskonałą akustyką. Odbywają się tam imprezy kulturalne i różne koncerty.

KOŚCIÓŁ BERNARDYNÓW

Kościół Bernardynów jest jednym z największych i najbardziej znanych gotyckich budynków. W Wilnie zbudowali ją bernardyni w XV wieku. Kościół był pierwotnie zbudowany z drewna. Później został przerobiony w ceglany. W późniejszych latach kościół był kilkakrotnie odnawiany. XVII-XVIII w. kościół zyskał cechy renesansu i baroku. Podczas okupacji sowieckiej kościół został zamknięty.
Fasada kościoła charakteryzuje się specyficznymi oknami w stylu gotyckim i kontrastami, które szczególnie przyciągają wzrok. Posiada również fronton i krucyfiks. Najstarszym budynkiem kościoła jest gotyckie prezbiterium. Kościół zdobi dzwonnica. Bardzo interesujące i ekskluzywne jest wnętrze tego słynnego kościoła. Przyciągające wzrok kryształy i gwiaździste sklepienia w stylu gotyckim. Ściany zdobią gotyckie freski. Są to kolorowe figuryh na tematy biblijne. Niektóre mają kroje gotyckie. Ta sztuka jest wyjątkowa.
Kościół ma drewniany ołtarz w stylu późnego baroku. Koloru naturalnego drewna. Tutaj możena zobaczyć najstarszego ukrzyżowanego na Litwie (z XV wieku).
Klasztor Bernardynów został zbudowany wraz z tym kościołem. 1864 klasztor został zamknięty. Później osiadł tu Instytut Sztuk Pięknych, a obecnie działa tam akademia sztuki.
2008 Bernardynski zespół architektoniczny został odbudowany.

BAZYLIKA KATEDRALNA

Nazywa się bazyliką św. Stanisława św. Władysława. Jest to najsłynniejsze i najważniejsze sanktuarium katolików na Litwie. Katedra otrzymała status bazyliki w 1922 roku. Słowo „Bazylika” oznacza „Królewski”. To najwyższa kategoria przyznawana kościołowi. Jest on przyznawany tylko wyjątkowym kościołom.
Znani władcy LDK zostali pochowani w lochach katedry. Wśród nich byli biskupi, książęta. Pochowano tam wielkiego księcia litewskiego i polskiego króla Aleksandra. Jest jedynym polskim i litewskim władcą pochowanym w Wilnie. Pochowano też wnuka Giedymina, Witolda Wielkiego i jego żonę Annę.

OSTRA BRAMA

Ostra Brama jest jednym z najważniejszych i najbardziej popularnych budynków architektonicznych, religijnych i historycznych w Wilnie. Jest symbolem Wilna, cudownym zabytkiem historycznym i architektonicznym, obiektem treści religijnych. W Ostrej Bramie znajduje się obraz Najświętszej Maryi Panny, Matki Miłosierdzia, oras kaplica Matki Miłosierdzia. W źródłach historycznych kaplica ta po raz pierwszy została wspomniana w 1514 roku. Nazywała się Bramą Miednicką. Dziś Otrą Bramę kojarzą z Domem Modlitwy, ale źródła historyczne wspominają, że kościół św. Teresy, klasztor i Kaplica Ostrej Bramy były częścią muru obronnego. Ten mur strzegł Wilna. W tym czasie mur obronny miasta miał około dziesięciu bram. Ostra Brama to jedyna brama, która przetrwały do naszych czasów do dziesięciu. Ostra Brama jest więc jednym z najsłynniejszych i najlepiej zachowanych fragmentów dawnego wileńskiego muru obronnego o tym świadczą otwory do strzelania. Ten mur otaczał całe stare miasto. Źródła historyczne podają, że jego długość wynosi około 3 km, do 2 m grubości, zajmując 100 ha obszaru miejskiego. W 1648 r. sporządzono plan z którego w murze miejskim znajdowało się dziesięć bram. Ponadto nadal znane są dwie wieże obronne. Nazywano ich Okrągły i Zbawiciel. Ostra Brama zyskała charakterystyczny wygląd około 1600 roku. Wiadomo, że w 1610 r. doszło do bardzo dużego pożaru, który zniszczył budynki miasta Wilna. Wiele budynków później odbudowano, podczas rekonstrukcji wiele budynków miało cechy późnego renesansu, były one tynkowane, a niektóre elementy dekoracyjne w stylu renesansowym były widoczne na zewnątrz. Od czasów starożytnych Ostra Brama jest ozdobiona poddaszem, które składa się z ciekawych architektonicznie elementów typowych dla stylu manieryzmu holenderskiego.Do 1626 r. kiedy w Wilnie nie było karmelitów, nie było kaplic w Ostrej Bramie. W najstarszych źródłach historycznych zauważono, że obraz Matki Boskiej został umieszczony w północnej części bramy, w szczególnym miejscu był chroniony przez specjalne drewniane drzwi. Pobożni mieszkańcy miasta mogli zobaczeć obraz, podjęwszy się drewnianymi schodami. Dopiero w 1672 r. drewniana kaplica została dobudowana do bramy od strony miasta. Była ozdobiona obrazami i różnymi napisami.

KOŚCIÓŁ ŚW. KAZIMIERZA

Budowa tego słynnego kościoła sięga 1604 roku. Budowę rozpoczęli jezuici. Ten imponujący kościół został poświęcony pamięci Kazimierza, świętego króla. Legenda o budowie tego kościoła mówi, że aż 700 osób transportowało najważniejszy kamień do centrum miasta z Antokolu. Dziś ten niesamowity kamień można jeszcze zobaczyć na zewnętrznej ścianie fasady.
Budowa tego imponującego kociołu została ukończona w 1616 roku. Jego wnętrze powstało w 1618 roku. Kościół św. Kazimierza jest jednym z najwcześniejszych i najbardziej znanych barokowych budynków w mieście.
Historycy uważają, że kościół zaprojektował Paweł Boksza. Źródła historyczne wspominają, że Jan Frankiewicz uczestniczył w projektowaniu i budowie. Wiadomo, że pod kierunkiem Tomasza Żebrowskiego, zaprojektowano i zbudowano kopułę, składającą się z kilku pięter z wysoką lampą. Został ukoronowany koroną. Jest to jedyna znana kopuła o takich wymiarach w byłej LDK i jej ziemiach. W 1812 r. kościół został bardzo uszkodzony, ponieważ tam przechowywano inwentarz. W pierwszej połowie XX wieku kościół został przekazany katolikom. Podczas II wojny światowej budynek został ponownie uszkodzony, a nawet zamknięty. W 1961 r. założono tu muzeum ateistyczne. Dopiero w 1989 r. słynny kościół został zwrócony katolikom.
Troki – piękny zakątek na Litwie z wieloma atrakcjami. Troki przyciągają turystów z całego świata. Zwłaszcza ci, którzy chcą zobaczyć ten zakątek przebywają latem. Turystów przyciąga przyroda, jeziora, możliwość aktywnego spędzania wolnego czasu, zwiedzanie parków, szlaków poznawczych. W Trokach jest dużo rozrywek. Warto również odwiedzić imponujące kościoły. Jednym z nich jest bazylika Najświętszej Maryi Panny, którą można zobaczyć na wyżynie półwyspu Trockiego. Błogosławiony kościół Najświętszej Marii Panny znajduje się z dala od miasta. Kościół jest duchowym i kulturalnym centrum miasta. Ten kościół jest również ważny dla pałacu na Wyspie Trockiej.
Imponujący jest również kościół Przemienienia Pańskiego w Wysokim Dworze. Jest na brzegu jeziora Newa. W 1907 r. zatwierdzono drewniany projekt budowy kościoła. W latach 1910–1913 wybudowano obecny kościół. Sam kościół ma elementy neogotyckie, dwie wieże.
Kościół Apostołów Filipa i Jakuba jest zbudowany w południowej części miasta Hanuszyszki. Pierwsza wzmianka o kościele pochodzi z 1526 roku. Według źródeł historycznych pierwotnie należał do ewangelistów. W 1611 r. kościół został zwrócony katolikom. 1655 w kościele wybuchł pożar i spłonął. Został odrestaurowany po 1674 roku. W 1820 r. Kościół został nieco naprawiony i odrestaurowany, ale później zniszczony. W latach 1823-1829 został zbudowany obecny kościół. Kościół ma cechy późnego klasycyzmu i romantyzmu. Wokół świątyni znajduje się masywne ogrodzenie z kamiennego muru i ceglanych kolumn. Ma drewnianą dzwonnicę.
Kościół Serca Jezusowego stoi w mieście Rudziszki, 16 km na południe od Trok. Kult w tym kościele odbywa się w dwóch językach: litewskim i polskim.
W 1908 r. rząd otrzymał pozwolenie na budowę kościoła w Rudziszkach. W 1909 r. został wyposażony ołtarz. W 1921 r. założono parafię. W latach 1925-1932 wybudowano murowany kościół, który później został odnowiony. Kościół ma cechy neoromantyczne i neogotyckie. Ma jedną wieżę z wieżą.
Kościół św. Antoniego Padewskiego został zbudowany we wsi Witoldów. Jest to 8 km na północny wschód od Rudziszków, 4,5 km na południe od Wysokiego Dworu. W 1930 r. Gospodarstwo otrzymało ziemię rolną i budynki gospodarcze. Został nazwany na cześć roku Witolda Wielkiego. Ma jedną wieżę. Kościół ten jest wpisany do rejestru wartości kulturowych.